Transfagarasan

25 augustus 2018 - Würzburg, Duitsland

Bettingen-Wertheim 25-08-2018

Vanmorgen om 05.20 vertrokken we in de stromende regen vanuit Julianadorp. Na een minuut of 15 kregen we de melding dat de banden op spanning gebracht moesten worden? We waren zeer verbaasd, want afgelopen dinsdag hadden we de auto naar de garage gebracht voor een zomercheck. Op weg naar de garage was het lampje ook gaan branden. Ze hebben in de garage een klein lekje gevonden links achter. 2 weken eerder had ik ook al een melding gehad. Ik was toen bij de garage in ons dorp geweest. Die konden niets vinden. Peter heeft na controle onder een afdak bij een benzinestation de banden gecontroleerd. Niets aan de hand. Dus systeem gereset. Als dit een voorbode wordt voor onze trip!!! Nog voor de Duitse grens werd het al droog en knapte het weer lekker op. Daar de tank nog even volgegooid. Na een stuk of 4 stops om wat koffie te drinken iets eten en natuurlijk even plassen. Aangekomen in Wertheim-Bettingen. Een voor ons bekende doorgangscamping. Het was nog lekker vroeg 13.30. Caravan afgekoppeld en in het dorp gaan tanken. Daarna camping gaan betalen. En even lekker dutje gedaan. We wilden in het dorp bij het plaatselijk gasthaus gaan eten. Maar tot onze verbazing was deze niet meer geopend. Ook het mooie pand met zwembad hier nog steeds niet in bedrijf. Zo jammer. Op de camping een biertje  gedronken en meteen maar een hapje gegeten. Vanavond weer op naar bed. Morgen richting Wenen zo'n 590 km verder weer.

26-08-2018 Kaumberg Oostenrijk,

Vannacht hebben we alle twee goed geslapen. Na douchen en ons havermoutontbijt vertrokken om 07.15.

Het was behoorlijk fris, maar een stralend blauwe lucht. Zodra we een verkooppunt zagen voor een Oostenrijkvignet er een voor 10 dagen gekocht. De temperatuur begon in de loop van de ochtend aardig op te lopen. Van eerst 7 naar 18 graden. Het was ons gister al opgevallen dat er weinig vrachtverkeer was. Alles stond geparkeerd. Vandaag helemaal niets, maar dat begrepen wij, daarom reizen we graag op zondag door Duitsland. Ook opvallend zeer veel auto's uit Groot Brittannië. Nog nooit gezien!!!!!!

Vlak voor de grens met Oostenrijk stuurde onze tomtom ons van de weg af. Vreemd vonden wij, want hij doet dat als er een file staat. Het was juist zo rustig op de weg. Wij zijn dus door Passau gereden en een heel stuk langs de Donau. Ook dwars door Linz heen. 

Opeens ging er bij Claudia een lampje branden, zou er soms op de tomtom ingesteld staan om tolwegen te vermijden? En ja hoor, wat stom, koop je een vignet en staat je tomtom op tolwegen vermijden. We waren niet zomaar weer op de snelweg, maar de route was zeer mooi. Na een een aantal stops zijn we om 15.30 uur gearriveerd op Camping paradise. Genoeg plek. De eigenaar vertelde dat iedereen weg was gegaan vanwege de regen. Maar er kwam weer mooi weer aan. Wij hadden inderdaad net toen we de snelweg voorbij Linz weer opreden een fikse bui. Het is ook niet echt heel warm meer. Vanavond bakt Claudia de meegebrachte nasi op. We zijn alweer een stapje dichter bij ons doel.

27-08-2018 Erdotarcsa

Het was vannacht behoorlijk koud, gelukkig genoeg slaapzakken mee, zolang je daar maar onder bleef goed te doen. Toen de zon vanmorgen scheen klom ook meteen de temperatuur. We zijn vanmorgen om 08.05 vertrokken, vandaag zo'n 350 km voor de boeg. We belde de eigenaar/beheerder uit zijn bed. We hadden graag gister afgerekend zodat we zo konden vertrekken als we klaar waren. Dat kon niet  want we moesten de sleutel van het sanitair inleveren. Dit vonden wij wat minder. Sanitair was prima, maar eigenaar is denk ik aan pensioen toe. Wist tot 2x niet wat de datum was en er kon geen lachje vanaf. De reis ging voorspoedig, dat kon je van de tegenoverliggende baan niet zeggen. Ellenlange file i.v.m. ongeval waar zelfs een traumaheli voor was aan komen vliegen. Bij Budapest hadden wij ook even een file. Voor de rest vrij rustig natuurlijk wel het nodige vrachtverkeer. Om een uur of 14.15 kwamen we op camping Hello Hallo aan. Een boerencamping met alleraardigste Nederlandse eigenaren. Die ons van alles en nog wat vertelde uit de omgeving. Erg leuk, maar ook heel vermoeiend. We zijn van plan om hier een aantal dagen te blijven. Het is wel een gehucht hier, net nog even voor sluitingstijd een paar blikjes bier gehaald. Hier kunnen we eventueel morgen ook brood kopen. Je staat hier behoorlijk op elkaar vind ik. Morgen gaan we in ieder geval een aantal geocaches pakken. Er is hier in de buurt genoeg te zien. We zullen ook wat vlees en groente moeten kopen. Onderweg trouwens onze 1e geocache gevonden op een parkeerplaats. Ichhhh zo smerig net bij een grote drol. We zitten nu aan een rood wijntje. Claudia gaat zo van tomaat ei en uien een hassiefrassie maken. Kunnen we op brood doen. Even geen zin om ergens iets te gaan zoeken om te eten.

29-08-2018

Om de een of andere reden is het verslag van gister verloren gegaan. Je hebt wel eens van die dagen dat alles mis gaat. Het begon 's morgens meteen al toen Claudia ontdekte dat door het gehussel van de caravan op deze slechte wegen haar potje vitamine D leeg geraakt was door het hele kastje. Bij het opruimen steunde ze op de uitklapaanrecht, braak de steun af. Van alles liet ze uit haar handen vallen. Ook de eerste geocaches waren niet te vinden. Gingen we koffie drinken, bleek dat het 5000 huf biljet niet meer geldig was. Pfff werden we belazerd ofzo? Gelukkig maakte de gevonden caches de dag nog goed. We zijn de grens overgegaan naar Slowakije hebben daar ook een cache gevonden. De laatste cache van de dag was nog het mooist.  The old watermill in Ber. Onderweg ook nog wat boodschappen gedaan kunnen weer eten koken de eerste 3 dagen. Vanmorgen met de campingeigenaresse gesproken, ook over die 5000 huf. Blijkt dus dat die niet meer geldig is er is een nieuwe voor in de plaats gekomen. Je kunt de ouwe omwisselen bij bank of postkantoor (wij hadden dit biljet bewaard van de vorige Hongarije trip 3 jaar geleden). Wij zijn vandaag het hele Matragebergte door gereden bijna alle caches gevonden. Op hoogste punt van Hongarije gestaan. Hele leuke dag gehad. Morgen naar Roemenië. 

30-08-2018

Vanmorgen om  08.30 vertrokken uit Hongarije, gister was er nog een Hollandse campinggast aangekomen Hollandse jongen. Op de fiets, was eerst met de trein naar Budapest gekomen en van daaruit gaat hij fietsen in Hongarije over 14 dagen weer terug met vliegtuig. Onze reis liep voorspoedig, alleen bij de Roemeense grens duurde het wel even. Ook een vignet kopen kostte nogal wat moeite en geduld. Hier om 15.00 aangekomen in Minis, we moesten even wachten tot de eigenaar er was. We hebben hier een uur tijdsverschil. De Camping hadden we voor ons alleen dachten we, maar er kwam toch nog een Duits gezin met camperbusje. Met 2 grote kinderen. We zijn door het centrum van Arad gekomen. We hebben ontzettend veel moois gezien. Maar je kan met caravan achter de auto niet zomaar stoppen om foto's te maken. Claudia heeft al bekeken dat er hier in de buurt hele mooie dingen te zien zijn. Dus wat haar betreft blijven we hier een aantal dagen. Transfagasaran loopt niet weg. Al blijft dat toch ons doel. (Vanmorgen voor vertrek toch nog even de 5000huf omgewisseld bij postkantoor)

31-08-2018 Minis Roemenie,

De camping waar we nu op staan ligt aan de voet van de Karpaten. De camping is ontstaan door een Nederlands/Roemeens echtpaar. Zij hadden hier in Arad een weeshuis opgericht. Met doel om de kinderen een kansrijk bestaan op te laten bouwen. Zij deden dit met hulp van sponsoren. Ze hebben toen ook een camping opgericht, om de kinderen te laten zien wat er eventueel ook mogelijk zou zijn. Een ander echtpaar uit Nederland heeft hier ook een aantal kinderen en gezinnen onder hun hoede genomen om ze te begeleiden naar een leefbaar bestaan. Zij kwamen elk jaar een voor half jaar hier. Hadden hier een huis  dat hebben ze ingeruild voor een caravan en stonden hier op de camping. Toen de beheerders te oud werden hebben ze de camping te koop gezet. Met de voorwaarde dat de caravan mocht blijven staan. Toen de zoon van het echtpaar dat deze camping beheerd,  zonder werk kwam en een zwangere vrouw hebben zij de camping overgenomen. Deze zoon beheerd nu samen met zijn vrouw de camping, en begeleid en houdt de financiën in de gaten van de kanslozen. Begeleid ze naar een goede opleiding. De gebeurd met sponsoren. Vanmorgen zijn we weer op pad gegaan. De eerste cache was ruïne de basilica Siria, snel gevonden.  Onze eerste cache in Roemenië. De tweede cache popas siria  moesten we eerst omhoog de bergen in. Daar stond een picknicktafel met dakje erboven. Hij was in juli van dit jaar geplaatst maar nog niet gevonden door een cacher. Wij op het bankje staan om overal onder te kijken, maar konden hem in de eerste instantie ook niet vinden. Dus eerst maar naar de volgende gelopen, dat was ruïne cecatea siria die hadden we vrij snel. Weer terug om toch nog een keer naar popas te zoeken. En ja, hoor, toch gevonden kleiner dan we dachten. Dat was dus een first to find.Bij laatste cache voor vandaag in een funpark waar je ook een klimmuur had zijn we geholpen door de eigenaar. Op de weg terug moest Claudia erg nodig, gestopt bij een wegrestaurant, daar we een cappuccino besteld. Claudia kwam van de wc terug met een heel betrokken kop, brrrrrr zoiets smerigs had ze nog nooit meegemaakt. En ze heeft haar cappuccino opgedronken, maar grilde ervan. Terwijl  hij mierzoet was er verder niets mis mee was. Op weg terug naar camping nog even wat boodschappen gedaan in buurtwinkeltje. Vooral water was belangrijk, want kraanwater is hier beslist niet veilig om te drinken. Er staan hier heel veel walnotenbomen, helaas nog niet rijp. Ze vallen als ze rijp zijn vanzelf uit de boom. Ook veel pruimen, appels en peren. Die zijn wel al rijp. Gister al wat pruimen die hier voor de camping groeien opgegeten. Vandaag op weg naar de 2e cache ging het lampje van de bandenspanning weer branden. Peter met zijn metertje nagekeken. In de linker achterband inderdaad wat minder spanning. Alles weer gereset straks maar weer even nameten. Hij heeft zich de rest van de dag niet gemeld. De bouwstijl hier is best wel bijzonder.  Zie foto

01-09-2018 Minis Roemenie,

Gisteravond in slaap gedommeld met in de verte zigeuner muziek en zang. Heerlijk geslapen. Wij zijn na het ontbijt naar Pancota gereden daar is op zaterdag een boerenmarkt. Onderweg liep de temperatuur al aardig op. Op de markt werd veel groente verkocht, zoals uien, paprika, courgette  aubergine en aardappel. Niet te vergeten knoflook. Ook gefermenteerde witte kool. Die lag te stinken in bakken, met de nodige vliegen erop. Ook kwam je hier de echte zigeuners tegen met lange rokken, hoofddoek en gouden tanden. Ook werd er vlees gegrild op houtvuur. Kippenfilet en kippenvleugels. Ook een soort gehakt worsten. Leek een beetje cevapcici  maar dan groter. Veel kleding nieuw en gebruikt. Fruit zeer veel druiven. Er is hier veel druiventeelt. Hier in de buurt ook veel wijnproeverijen. Ook nog bij de paarden gekeken die van eigenaar veranderde. We zouden direct door rijden naar Arad om deze te bezichtigen, maar eerst weer even terug naar de camping, want Peter moest erg nodig!!! Daar koffie gedronken en een broodje gegeten. Ondertussen toch nog wat caches in de GPS gezet. Voor Arad nog wat boodschappen gedaan bij de Lidl, we weten niet of we bij onze volgende plek een winkel in de buurt hebben. Eerst een paar caches gepakt in buitenwijk Arad, erg veel armoede. In Arad zelf hadden we al snel een parkeerplaats. Het was niet erg druk vonden wij voor een zaterdag. Maar de temperatuur was ondertussen ook al opgelopen tot 34 graden. We hebben onze 5000ste cache in Arad gevonden, en toen zijn we gestopt, het was té warm. Terug op de camping, waren er heel wat kampeerders bij gekomen. In ieder geval een heel stel Franse camperaars. Terwijl ik dit schrijf zit ik in een rookwolk van een bbq die door een stel Fransen aangestoken is. Op zich is het geen verkeerde camping, geen luxe, maar dat zoeken wij ook niet. Net de camping betaald, want morgen trekken weer verder. Dan komen we aan bij ons doel. 

02-09-2018 Carta Roemenië

We hebben een voorspoedige reis gehad. Maar af en toe zit je behoorlijk met kromme tenen in de auto. De Roemenen trekken zich niets aan van snelheids- geboden. Halen in bochten in. Brrrr. Gelukkig is Peter een goeie chauffeur, en schrikt er niet zo gauw meer van. Claudia moet dat ook niet doen, want die roept steeds van kijk uit, let op. We arriveerde voor 12 uur al op de camping de "de oude wilg" Eigenaar spreekt Nederlands  maar is een Roemeen. En wat denk je weer arriveerde er na ons een hele groep Franse camperaars. Ook 2 Poolse auto's met tent. Meteen hoop muziek. Bleek dus niet te mogen van de eigenaar. Na 2e waarschuwing zijn zij vertrokken. Onderweg wisselende armoedige huizen zich af met mooie grote huizen. Op onze tussenstop op parkeerplaats bij tank station werden we meteen aangesproken door Roemeen. Die wilde parfum verkopen. Vroeg of we uit Holland kwamen. Very nice country. Allemaal  gezwets. Wilde weten hoeveel de caravan gekost had e.d. Aan Peter vroeg hij om een euro, hij wilde weten hoe die eruit zag. Nou, aan mijn hoela. Trappen we niet in. Maar je beseft wel weer hoe goed wij het hebben. Vanavond eten we pannenkoeken, peter bakt ze buiten op de cadac. Voor Claudia een hartige, die houd niet zo van dat zoete. Ook leuke gesprekken en tips van Hollandse camperaars gehad. Over de route die we morgen gaan rijden de "transfagarsan". Ook willen we in de dagen dat we hier staan het slot van Vlad Dracula gaan bekijken. We zullen op weg natuurlijk ook de nodige caches zoeken. Peter heeft deze thuis al in de GPS gezet.

03-09-2018 Carta Roemenie

Hoera, vanmorgen was het dan zover, ons doel de Transfagarasan. Nadat we gister Nederlandse camperaars hadden gesproken over de route die we wilden gaan rijden, zijn we maar heel erg vroeg vertrokken. Het schijnt er verschrikkelijk druk te zijn. We vertrokken om half 8 en het was nog behoorlijk fris, een graad of 9. Op naar nationale weg 7c. De weg loopt dwars door het Fagarasgebergte. Het hoogste gebergte van Roemenië.  Hij verbindt daarmee de landsdelen Transylvanie en Walschije. Via allerlei haarspeld bochten kwamen we aan bij de top. Die ligt op 2155 meter. Onderweg zijn we verschillende keren uitgestapt om naar beneden te kijken. Je zag dan goed hoe de weg liep. Vlakbij een waterval liepen er ook wat ezels los rond. Dus opletten. Boven op de top waren ze al bezig hun kraampjes met souvenirs klaar te zetten. Het was een hele ervaring, maar er zijn veel meer van deze mooie bergpassen om er maar een te noemen het Triglav National Park in Slovenië . De weg naar beneden was ook erg mooi. Bij het stuwmeer werden we aangesproken door een motorrijder uit Catalonië (zeg vooral geen Spanje, dat ligt nogal gevoelig). Hij vroeg of het een travelbug was achter op de auto, en of hij hem mocht fotograferen. Hij was ons op de route gepasseerd en had hem gezien. Peter vroeg of hij ook een travelbug had. Die had hij, maar niet op zijn motor. Hij pakte zijn koffer uit en liet ons zijn T-shirt zien. Daar stond hij dus op, wij hebben hem dus gefotografeerd.Wij hebben bij Curtea de Arges wat voor ons het eind van de route was nog een bijzondere kerk bezocht. Heel mooi allemaal. Wij zijn ook dezelfde route weer terug gereden, dan bekijk je het toch weer anders. Toen was het al wat later en inderdaad ontzettend druk. Heel toeristisch dus. Ondertussen was het ook gaan regenen. Wat ons heel erg opvalt dat de mensen zo verschrikkelijk veel afval achter laten. Gooi maar neer jongens. Heel erg. Wat we ook tegen kwamen waren ontzettend veel wild kampeerders. Al met al een vermoeiende dag. Wel alle, op 1 na caches die langs deze route lagen gevonden.

04-09-2018 Carta

Vroeg de wekker gezet, want we gaan weer naar een toeristische trekpleister, en we hebben gister gemerkt dat vroeg op pad gaan loont. Toen we vanmorgen uit bed kwamen en ons hoofd buiten de deur staken, zagen we weer van die grappige Poolse autootjes. Gister en eergisteren waren we die onderweg ook al tegen gekomen. Het waren auto's uit het communistische tijdperk. Dus oud en volgeplakt met stickers. Wij begrepen dat ze een soort rally reden en zoveel kilometer moesten afleggen. Daarbij dan ook nog eens zoveel steden aan doen. Naast ons stond dus een oude Lada met caravannetje en een Fiat 127, waarvan de eigenaar er naast sliep op luchtbed in slaapzak. Frisjes hoor. Ze waren aangekomen terwijl wij al lagen te slapen. Claudia had wel wat gepraat gehoord vannacht, maar dacht dat het de Nederlandse motorrijders waren. Later dacht ze ook nog dat Peter lag te snurken, maar dat kwam van buiten. Het zal dus de gene geweest zijn  die naast zijn Fiatje sliep. Op pad dus naar Brad, daar ligt het kasteel van Dracula. Nou ja, het is natuurlijk het kasteel van Lodewijk de eerste van Hongarije geweest. We waren nu redelijk in de buurt dus vonden we het erg leuk om het te bezoeken. Sinds 2014 staat het kasteel te koop, maar er heeft zich nog geen koper gemeld. Het is een enorme toeristische trekpleister. Voor ons weer het geluk dat we, doordat we zo vroeg waren niet in de rij hoefden te staan. Toen we het Kasteel uitkwamen stond er al een behoorlijke rij wachtenden. Bij ons onze geparkeerde auto stond een motor, het echtpaar dat daar op reed, kwamen uit Australië.  Waren al 2 jaar onder weg en hadden bij elkaar al 82.000 km gereden. Dus onderweg ook al verschillende nieuwe banden gehad. Even mee staan praten waar ze allemaal geweest waren.De weg die wij reden was qua omgeving erg mooi, maar overal gaten in de weg. Het was een slalom om de gaten. Oppassen voor zwerfhonden, die kom je hier overal tegen. Je weet dat het hier normaal is, ze worden in het wild geboren. De sterkste overleeft . Maar het doet je wel veel als je dat allemaal ziet. We waren weer op tijd terug op de camping. Lekker nog even genieten van biertje en wijntje voor we gaan eten. Deze camping is sober, maar wel gezellig. Vanmiddag konden we meegenieten van het gitaar spel van 2 gasten. Een rastafari, die hier gelijk met ons is aangekomen, speelde samen met een vanmiddag aangekomen 55 plusser. Gezellig.

05-09-2018 Carta

Vanmorgen lekker rustig aangedaan. Wij zijn hier in de omgeving gaan geocachen, we hadden een traject uitgezet van allemaal kerken/forten. Deze kerken werden vroeger ook gebruikt als fort. De mensen konden dan in nood daar heen. Deze forten worden met behulp van de EU weer gerestaureerd. Geen cachen kunnen pakken, want alles lag binnen de hekken. Dan moest je ergens een sleutel halen en mocht je naar binnen. Dit hebben we niet gedaan. Maar de route op zich was als erg bijzonder. We kwamen nu echt door dorpjes, waar je je begin 20e eeuw waande. Morgen gaan we weer terug naar Minis voor 1 overnachting, de bedoeling is dat we daarna via Hongarije naar Kroatië  rijden en daar een dag of 10 op een camping aan zee gaan staan.

06-09-2018 minis Roemenie 

Vannacht even een regen met onweersbui gehad, toen we vanmorgen wegreden was het wel bewolkt, maar droog. We zijn weer terug op de camping in minis. Daar blijven voor een nacht. We waren al voor twaalven hier. En hier scheen de zon weer. Maar gelukkig niet zo heet. Het was vanmorgen redelijk rustig op de weg. We hebben ons nu wel een aardig beeld van Roemenië kunnen vormen. De mensen zijn erg vriendelijk. De snelwegen prima en de autowegen redelijk, maar alle andere wegen echt verschrikkelijk. Er wordt nog veel gebruik gemaakt van paard en wagen. Ook de Roma zijn vriendelijke kleurrijke mensen. De campinghouder had in zijn keuken een reglement hangen, waar regels op stonden die perse wel van je verwacht werden en regels naar eigen inzicht. Er werd gevraagd de Roma's als ze kwamen bedelen niets te geven, ze hadden een inkomen en wat ze met bedelen erbij kregen was soms wel 3x een maandinkomen. Waar zij geen belasting over betaalde. Wat je hier veel ziet zijn, kuddes schapen met herder en zijn hond. En honden ook heel erg veel, de hele dag en nacht hoor je ze blaffen. Het is vooral in de dorpjes dat je uit moet kijken dat je ze niet aanrijdt. Als er mensen zijn die hier een opvang voor zwerfhonden zouden willen beginnen. Zou ik zeggen, dat red je niet. Er zijn er zovéél. Maar de natuur is hier ontzettend mooi, en erg afwisselend. Vooral de route die we gister reden boven Sibui, langs de forten was echt schitterend. Niet toeristisch, dus ook niet zoveel rotzooi langs de weg. We reden gister langs een stuwmeer. Daar lag een soort net in het water, om vuil tegen te houden. Daar lag ongelofelijk veel rotzooi voor. Vooral plastic flessen. Het is een ervaring om hier geweest te zijn, maar niet om nog eens heen te gaan, dit heeft vooral met de Roemeense weggebruiker te maken. Je zit met gekromde tenen in de auto.

07-09-2018 Somogygeszti Hongarije

Gisteravond waren we voor een avondje eigenaar van de camping waar verbleven, de eigenaar ging naar Arad met dochter en vroeg of wij de gasten op wilde vangen. Laat ze maar een plaatsje zoeken en het tarief is gewoon. 3 gasten wegwijs gemaakt in het donker. Want dat is het hier behoorlijk donker  's avonds op de camping. Vanmorgen al heel vroeg op pad richting Hongarije. Voor de grens met Roemenië  hebben we een uur in de rij gestaan om er door te mogen. Gelukkig zijn wij geen vrachtwagen want ik denk dat die wel 24 uur wachttijd hadden. De snelweg in Hongarije is prima, maar zodra je op de binnenweg komt is het verschrikkelijk. Wat een gehobbel je wordt behoorlijk door elkaar gehusseld. Zo'n 30 kilometer voor de camping werden we van de weg gehaald door de politie. We hadden niets te vrezen, hielden ons aan de snelheid, hadden geen vluchtelingen mee en geen drank op. Moesten de autopapieren en caravanpapieren laten zien. Alles werd telefonisch nagetrokken. Ook wilde ze de caravan binnen bekijken. Toen alles  oké was mochten weer door. Bij de grens gingen onze digitale klokken ook weer een uur terug. Dus Nederlandse tijd 15.00 kwamen we op camping "het koetshuis" aan. Wij waren hier 3 jaar geleden ook al eens geweest, de eigenaar herkende ons meteen. Hij wist alles nog. 3 jaar gelden heeft Peter met hem geoefend in het pijl en boog schieten. Onze auto was toen net 3 weken oud en de pijl, ondanks de grote afstand, kwam rakelings langs onze auto. Ondertussen heeft de eigenaar een nieuwe vriendin en een dochter van 3 maanden. We konden als we dat wilde mee eten.  Zijn Hongaarse vrouw kookt 3 keer in de week voor de gasten. Er wordt dan samen met het gezin gegeten. Dat hebben we gedaan. We hebben samen met nog 5 andere gasten heerlijk gegeten, biertje erbij. Was erg gezellig. Niet aangedacht om dit op de foto te zetten.

08-09-2018 Somogygeszti Hongarije 

Vanmorgen hebben voor we op pad gingen even wat broodjes gekocht bij een buurt winkeltje  vlak naast de camping. 180 forint voor 6 broodjes dat is omgerekend €0,55. Daarna op  weg naar wat caches. We hadden een hele trial in de Gps gezet, deze liep langs de weg. Maar daar hadden we snel genoeg van. Deze zijn makkelijk te pakken om de 200 tot 250 meter ligt er wel een. Wij vinden dit met de auto echt niets aan. Nog een paar andere caches gepakt. Weer terug op de camping lekker in de zon gezeten en even een wasje gedaan. Morgen willen we naar de markt in Kaposvar en daar in de buurt nog wat caches zien te vinden.

09-09-2018 Somogygeszti Hongarije 

Vanmorgen naar de markt in Kaposvar. Hij leek wel een stuk minder groot dan 3 jaar geleden. We waren er al snel uitgekeken. We hadden een paar caches in de GPS gezet net onder Kaposvar. Ook in een mooi natuurpark. We moesten ook een cache pakken in een museum. Daarvoor moesten wel naar binnen, hoewel, het was een buitenmuseum. Je kunt het een beetje vergelijken met het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Hier dus ook allemaal huisjes uit vroegere tijden, ook nog zo ingericht. Heel erg leuk. We hebben onze cache daar onder een rieten dak gevonden. We hadden vandaag een paar hele leuke caches. 2 daarvan waren meer dan jaar geleden gevonden. Dus wat zal de cache eigenaar het leuk vinden dat ze weer eens gelogd worden. Het weer is hier nog steeds prima niet te warm. 

10-09-2018 Somogygeszti  Hongarije,

Vanmorgen hebben we nog maar weer een wasje gedraaid. Bed lekker verschoon. We kunnen dus weer 14 dagen vooruit. Broodjes bij de buren gehaald. Alles lekker op ons gemak. Vanmiddag richting Balatonmeer gereden, we hadden nog 4 caches die we wel interessant vonden. De tweede cache die we vanmiddag zochten heet Lunatic fortress. We gingen over een onverharde weg iets naar boven. Toen zagen we toch iets prachtigs. Dhr. Janos Csere zijn complex genaamd "teglamuseum". Hij heeft dit zelf met eigen handen gebouwd. Van gebruikte stenen en andere gebruikte spullen. In het begin had hij ook geen elektriciteit. Om hier binnen te kijken hoef je geen entree te betalen. Wel mag je een donatie doen. Dhr. Csere kan altijd nog gebruikte stenen gebruiken. Wij hebben hem aan het werk gezien. En hij nodigde ons uit om nog verder rond te kijken. Hij wees ons dat we nog rond konden lopen. Wij waren allebei zeer onder de indruk. We hebben daar koffie gedronken en natuurlijk de cache gevonden. We zetten hier een aantal foto's neer. We hebben er heel veel  foto's van gemaakt. We hebben nog een cache gepakt, daarvoor moesten we ook over een onverharde weg, waar grote kuilen in zaten langs druivenranken. In het bos boven gekomen  de cache vrij snel gevonden. Op het onerharde pad lagen ook wat stenen die leken op de stenen die ook gebruikt werden door dhr. Csere. We hebben er twee als souvenir meegenomen.. Terug op de camping zijn we ons voor gaan bereiden op ons vertrek morgen naar Slovenië.  We hebben dit gister definitief besloten. We hebben de camping alvast betaald. Om 18.00 uur konden we hier weer op de camping aanschuiven om te eten. Het was weer erg lekker, met een biertje erbij. Genieten maar.

12-09-2018 Prebold Slovenië 

Gisterochtend zijn we om 07.45 vertrokken uit Somogygeszti. Door de rest van d0e campinggasten (4) uitgezwaaid. Ook de vriendin van de eigenaar zei ons nog gedag. 's Morgens had Peter eerst nog een teek uit zijn bovenbeen gehaald. Waarschijnlijk met het cachen in het bos de dag ervoor opgelopen. De reis liep heel voorspoedig, op wat "baustelle" na konden we lekker doorrijden. We hebben onze Hongaarse Forinten allemaal uit kunnen geven. We hebben de camping deels met Forinten en deels met euro's betaald. We hadden net nog wat muntgeld over voor wat broodjes voor onderweg. Om 12.00 waren we al op camping Dolinda in Prebold in Slovenië.  Daar staan ook onze kampeervrienden uit Friesland. Ze waren niet op de camping toen wij aan kwamen. Ze wisten ook niet dat wij hierheen zouden komen. Wij beslissen altijd op het laatste moment nog wat we gaan doen. Toen wij de luifel aan de caravan gezet hadden zijn we wat boodschappen gaan doen. Haha, komen ze ons net tegemoet. Had je hun koppen moeten zien. Later toen we terugkwamen wat bijgekletst. Ze hadden al een vermoeden. Prebold ligt tussen Maribor en Ljubljana. Wij vinden Slovenië een ontzettend mooi land qua natuur. Bevolking is erg aardig en probeert zich ook verstaanbaar te maken in Engels of Duits. En erg schoon hier. Vanmorgen zijn we toch maar even bij de eerste hulp in Zalic geweest. Eerst hier in Prebold naar huisarts, maar die verwees ons naar eerste hulp in Zalic. De tekenbeet werd wat groter. Maar de dienstdoende vertelde ons, dat je het een dag of 10 kon afwachten. Als er dan een rode cirkel  om heen kwam, naar arts. Daarna, na de koffie op weg naar voor wat caches. We hebben weer een ontzettend  mooie route gereden. Over een hangbrug gelopen en een  marmeren memoriaal bezocht. Nog wat geklommen en geklauterd voor een caches in een ruïne van kasteel. (Claudia is niet helemaal mee geklommen, ze houdt haar benen graag heel)

13÷09-2018 prebold Slovenië, 

Lekker rustig aan gedaan vanmorgen, de zon schijnt weer volop. Peter heeft op zijn gemak nog wat caches in zijn GPS gezet. We wilden eigenlijk met de bus naar Zalic, waar daar ligt een bijzondere cache bij een bierfontein. Je kunt er een bierpul kopen en daar zit een chip in. Daarmee kun je 6 verschillende soorten bier proeven. Er wordt hier in de omgeving ontzettend veel hop verbouwd. Er zijn hier ook heel veel plaatselijke brouwerijtjes in de omgeving. Onze kampeervriend uit Friesland stelde voor om met zijn vieren te gaan. Hij wilde dan wel rijden  hij drinkt geen alcohol. Dat vonden wij een heel leuk plan. Dus afgesproken om 15.30. Wij hebben eerst nog een geweldig mooie route door de bergen gereden (met natuurlijk ook wat caches). We genieten hier van de mooie schone natuur. Boven op een berg koffie gedronken, daarna weer verder over onverharde weggetjes  schitterend. Terug op de camping eerst de luifel van de caravan gehaald, we willen zaterdag richting Oostenrijk. De weersverwachting voor morgen geeft regen. Wij hebben de luifel dan droog ingepakt. Daarna met Immie en Wolter op pad. Ze wilden ons eerst nog wat campings laten zien, waar ze ook al een keer gestaan hebben. Uiteindelijk half 6 in Zalic. Wat een geweldig leuk idee. Je koopt en bierpul en dan kun je hem omspoelen bij watertap, daarna  kun je alle 6 de bieren proberen. Of je houdt het bij één  smaak. Er stonden bankjes omheen. En van die opklapbare strandstoelen. Immie en Wolter aan de cola. Na deze hele leuke ervaring zijn we met zijn vieren gaan eten. Peter en ik aan de zalm. Heerlijk, en daarbij een biertje van de plaatselijke brouwerij.(We hebben de cache bij de bierfontein gevonden)

14-09-2018 Prebold Slovenië 

Vandaag echt een rustdag gehad. Koffie gedronken bij de buren. Claudia eindelijk wat kunnen lezen, Peter alvast wat opgezocht voor Oostenrijk.

15-09-2018 Villach Oostenrijk,

Om 08.15 reden we weg van de camping in Prebold Slovenië,  uitgezwaaid door onze Friese kampeervrienden. Er was halverwege een file waarschijnlijk vanwege een baustelle. Maar de o zo makkelijke tomtom leidde ons er om heen. Ook bij de Karawankentunnel geen file. Dat hebben wel anders gezien. Om 11.30 hier gearriveerd op de ons zo bekende camping Gerli in st. Georgen bij Villach. We hebben snel de caravanpootjes weer uitgedraaid zodat we op pad konden. Peter heeft gister een route uitgezet langs sculpturen. Dit hebben we een paar jaar geleden ook gereden, maar halverwege gestopt. Het lukte niet om de caches te vinden.  Nu ging alles vlotjes en hebben heel wat mooie sculpturen gezien. Bij een van deze sculpturen stond een walnotenboom. Peter zag de noten op de grond liggen. We hebben onze broekzakken volgepropt. Dit laat je niet liggen. De auto stond aan de overkant van de weg, daar stond een mevrouw appels te rapen in haar tuin. Ze had ons waarschijnlijk zien rapen en vroeg of we appels wilden. Dus ook nog wat appels erbij. (Zien we er langzamerhand dan ook al uit als zigeuners?)We hebben gisteravond in Slovenië wat regen gehad. De auto en caravan zijn daardoor wat schoon gespoeld. Hier is er wat bewolking maar heerlijk weer. Zo'n graad og 25 nu. Op de terugweg zagen we een Action en daar wilden we even kijken. We hebben andere koekenpannen gekocht. En meteen wat beschermers erbij. Want door al het gehobbel waren de anti aanbaklagen van onze pannen  behoorlijk beschadigd. Hier op de camping gegeten. Alle twee een wienerschnitzel. Nou die waren niet normaal, zo verschrikkelijk groot. Hij bedekte je hele bord. Daarover nog patat. Geen groente, maar dat moet dan maar een keer. We hebben altijd de appels nog. Geen van beide lukte het ons om het bord leeg te eten.

16-09-2018 st. Georgen Villach,

Vanmorgen zijn we om de Faakersee heen gereden, we hadden een aantal caches op het oog. De eerste paar gingen goed. Daarna was het waardeloos. Elke keer kwamen we bij telefooncellen uit en konden de caches niet vinden. GPS steeds van slag? Op een gegeven moment zagen we dat er een treffen was van getunede auto's. We hebben daar even gekeken, was er erg druk. Wij waren zo ongeveer de oudsten. Allemaal jongens met petjes op en meisjes met tattoo's😅. Maar wel hele mooie dure auto's allemaal. Toen we weer verder gingen met cachen ontving de GPS de satelliet niet meer. We hadden er al de pest in, dat werd nu alleen maar erger. Op naar de camping. Op internet gaan zoeken wat er aan te doen was. En gelukkig heeft Peter hem weer aan de praat gekregen. Dus we kunnen weer verder. Rest van de dag op de camping gebleven. Morgen richting Imst, dat ligt in Tirol.

17-09-2019 Imst Oostenrijk,

Vanmorgen na de havermout al weer vroeg op pad, eerst nog even naar de Hofer om wat boodschappen te doen. We willen vanavond toch wel wat gezonds eten. Uiteindelijk begon onze reis om 08.15 naar Imst. Wij zijn zo blij met onze tomtom, want weer leidde hij ons om een file heen. Dit keer voor de Oostenrijkse grens. Vlak voor de grens konden wij weer invoegen en zo de grens over met Oostenrijk. we kwamen om ongeveer 13.30 aan hier op de camping in Imst. We mochten een plekje uitzoeken. Veel keus hadden we niet, het stond behoorlijk vol. Wij hadden dit niet verwacht in deze tijd van het jaar. Om 3 moesten we ons aanmelden. Terwijl de eigenaar ons inschreef ging zijn telefoon. Hij moest de beller teleurstellen, er was geen plaats meer. Waren wij even blij. Het voordeel van 's morgen vroeg weg, is dat je dan nog wat aan de middag hebt. Wij zijn dus nog een ritje gaan rijden de Pitztalstrasse. We hadden een aantal kapelletjes op het oog. Jammer genoeg niet alle caches gevonden die er bij hoorden te liggen. De natuur is hier heel anders dan in Karinthië. Hier in Tirol zijn bergen ruiger en grilliger. Wij zijn hier al aardig bekend. we hebben hier al verschillende vakanties doorgebracht. Ook met onze zoons. Vanaf ons plekje op de camping kijken we zo naar de Tschirkant, dat is een hoge alp (erg hoog). Peter is hier samen met onze jongste zoon en berggids op geklommen. Waanzinnig mooi. Onze oudste zoon ging niet mee, de was de dag daarvoor van een berg komen rollen en met zijn bil in een tak blijven hangen. Die er erg diep instak. Hij heeft die tak er zelf uitgetrokken. Van de berggids hebben we zalf gekregen om een infectie tegen te gaan. Na 25 jaar zit het litteken er nog. Voor morgen hebben we een mooie rit uitgezet. We willen op tijd op pad, want deze neemt wel wat tijd in beslag

18-09-2018 Imst Oostenrijk,

Vanmorgen eerst even verse broodjes gehaald voor onderweg. Toen verder richting Innsbruck. Nadat we de stad voorbij waren hebben we ook GPS aangezet voor de 1e cache op de Jaufenpas. Tomtom en GPS wezen ons steeds een verschillende weg aan. Heel verwarrend. GPS wilde ons steeds naar de snelweg sturen, maar dan mis je een heel stuk van de pas. De laatste keer dat Peter deze reed, was samen met Mark, zij waren toen samen een week op pad. Dat was in april een paar jaar geleden. Toen lag er overal sneeuw. Nu was het gemiddeld een graad of 24. Helemaal boven op de pas de eerste cache gepakt. Dit is op 2049 meter hoogte. We hadden daar een mooi uitzicht. En er was ook een treffen van dure bolides. Uit verschilldende landen. Ferrari,  Porche en  Mercedes sport. Na 3 caches op de Jauvenpas, die trouwens erg mooi is, zijn richting we Reschenpas gereden, we wilden het stuwmeer zien waar ooit een dal met dorp was. Het dorp Graun. Alleen de kerk staat daar nog. Vreemd gezicht zo'n kerktoren opdoemen uit het water. Daar ook nog 2 caches gepakt.. Toen richting Samnaun, dat is een belastingvrij staatje tussen Italië, Zwitserland en Oostenrijk. Toen we daar bijna waren begon het te regenen. We hebben daar alleen goedkoop belastingvrij getankt. Samnaun lag op de weg richting onze camping. We hebben weer heel wat moois gezien vandaag. Onderweg even gepind, zodat we de camping contant kunnen betalen. Morgen gaan we naar Bingen am Rhein. We komen steeds dichter bij huis. Daar kijken we toch wel weer naar uit. 

20-09-2018 Julianadorp,

WIJ ZIJN WEER THUIS

Gisterochtend stonden we al voor half 8 voor de slagboom van de camping. Deze gaat pas om half 8 open.  Gelukkig maar 5 minuten. Meteen bij de Hofer wat voor onderweg gekocht. Er waren wat laaghangende wolken volgens Claudia, maar volgens Peter was het mist. dus dat werd deze ochtend nog een strijd tussen ons twee. De reis liep voorspoedig, wel ontzettend druk. Wat een verkeer op de weg. En zoveel vrachtverkeer. Je kunt daar wel over mopperen, maar we zorgen er met zijn allen voor, dat dit nodig blijkt te zijn. Wij zijn ons er in ieder geval van bewust. Na de nodige stops om wat te drinken, eten en natuurlijk even plassen. Waren we al vroeg in de buurt van Bingen am Rhein. Toen hebben we gezamenlijk besloten om door te reizen naar huis. Peter wilde dat zeer zeker. Eigenlijk hadden we geen zin meer om nog een overnachting te doen. Dus hadden we nog zo'n 500 kilometer voor de boeg. De o zo makkelijke Tomtom liet ons alleen  zo'n 40 kilometer voor de grens met Venlo in de steek. Tenminste hij stuurde ons de verkeerde weg op. (spiksplinter nieuwe weg) Hij was even de weg kwijt. Stom we hadden een melding gehad dat we hem moesten updaten. Dat hadden we eigenlijk nog moeten doen, op een camping met wifi. Met uiteindelijk onze telefoons erbij met googlemaps, zijn we weer op goede weg terecht gekomen. We hebben altijd wegenkaarten bij ons, maar daar stond deze nieuwe weg ook nog niet op vermeld. Net over de grens bij Venlo wilden we een grote break houden. Gestopt op een parkeerplaats en Claudia aan de gang, om hassefrassie te maken. We hadden het nauwelijks op toen we merkten dat de vrachtauto's geen plek meer hadden en gewoon op de uitrit ging staan. Claudia zag dat er al gewone auto rare manoeuvres uit moesten halen, en maar tegen het verkeer in toch bij de uitrit kwamen. Peter ging ook maar eens kijken. En een Hollandse vrachtwagenchauffeur was al op zoek gegaan naar de chauffeur van de auto die alles blokkeerde.  Kwam met hem in gesprek weer aanlopen. En het werd geregeld dat hij de doorgang vrij hield, door wat manoeuvres van andere vrachtwagenchauffeurs. Doordat er zo weinig parkeerplaatsen zijn voor vrachtwagens in Nederland, komen veel chauffeurs in de problemen. Zij kunnen een torenhoge boete krijgen als zij over hun rijtijd komen. Ze hebben dan liever een boete voor fout parkeren.  Onze break werd dus korter dan bedoeld. Het verkeer was wel al rustiger om die tijd. De reis verliep verder op rolletjes. Iets over tienen waren we 's avonds thuis. Na nog wat gedoe om voor onze oprit te komen, zijn we snel de auto leeg gaan ruimen. de koelkast legen uit de caravan, en nog even een lekker wijntje. Vanmorgen heeft Peter eerst de huisarts gebeld, de tekenbeet 9 dagen geleden had toch gevolgen. We varen er in Zalec op de eerste hulp ook voor gewaarschuwd, als er een rode cirkel om heen verschijnt en je gaat je grieperig voelen ga dan naar de huisarts. Sinds een paar dagen zit er een cirkel om de beet heen. Peter kon vanmorgen direct terecht. Hij heeft antibiotica gekregen voor 10 dagen. Claudia had de eerste was al in de machine toen hij terug kwam. Samen zijn we toen aan de gang gegaan om de auto en caravan schoon te maken. Nu alleen nog van beide de buitenkant, want die zien er echt niet uit. Vanmiddag hebben we onze kat Miep uit het pension gehaald. ze heeft het er weer ontzettend goed gehad. Nog wat weetjes: We hebben deze vakantie totaal 7146KM afgelegd. Onze auto heeft met caravan erachter 1 op 14,7 gereden. Wat dus helemaal niet slecht is.  We zijn al weer bezig met ons plan voor volgend jaar. Dat worden de Baltische staten, met als doel ook nog even naar Rusland. Wij willen er 6 weken voor uittrekken. Plannen genoeg dus.    

Foto’s

7 Reacties

  1. Gebedskring:
    30 augustus 2018
    Dank jullie wel voor jullie uitvoerig reisverslag. Tijdens het lezen was het soms, ach, nee toch 😯 maar jullie hebben ook al veel moois gezien 😎 We hebben genoten van de foto's en kijken uit naar het volgende verslag! Fijne tijd hoor! Groetjes van de Monsters 👴👵
  2. Jan Simons en jeanet:
    30 augustus 2018
    Leuk jongens dat jullie dit doen dit verslag kunnen we nu al mee genieten van jullie avontuur veel plezier en Claudia breek niet de hele caravan af 😉😉
  3. Rob en lene:
    1 september 2018
    Hej vakantiegangers, leuk verslag met veel avontuur!!😜 recept van de hassiefrassie, zijn we benieuwd naar enneh goeie reis verder(zonder broodmachine?😭)
  4. Marion:
    1 september 2018
    Ha Peter en Claudia
    wat leuk om jullie zo te 'volgens.
  5. Claudia:
    1 september 2018
    Ik dacht dat ik al wat geantwoord op reacties, maar dat uis weg, of ik kan het niet meer terug vinden. Hassefrassie is het recept van ma Simons (moeder vcan Claudia) Dus hu geef ik wel het familie recept prijs. Je bakt wat ui in een koekepan, doet er wat fijn gesneden tomaat bij, gewoon met schil daarna roer je er wat eieren door heen. Blijven roeren totdat ei gaar is en gebonden heeft. Wat zout en peper erbij. En je hebt hassiefrassie lekker voor op brood.😉
  6. C.brasser:
    11 september 2018
    Heel leuk die verhalen en foto's, ik ben vroeger 2 x in Roemenië geweest, ook bij het Dtacula Slot, ook bij het Balatonmeer, nog in de communistische tijd, dus voor 1989, ik heb mam en Gerda ook iets laten zien, nog een plezierige reis, Cor
  7. Jaap:
    19 september 2018
    Mooie verhalen vrienden, maar blij dat jullie weer naar huis komen.